Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Λέσβου
Η Λέσβος βρίσκεται μεταξύ Λήμνου και Χίου, κοντά στις Μικρασιατικές ακτές της Τουρκίας.
Με έκταση 1632 τετραγωνικών χιλιομέτρων και ακτογραμμή 370 χιλιομέτρων αποτελεί το τρίτο σε μέγεθος Ελληνικό νησί μετά την Κρήτη και την Εύβοια.
Το έδαφος χαρακτηρίζεται από δασώδεις λόφους και πολλές πεδινές εκτάσεις, κατάφυτες από ελαιώνες και οπωροφόρα δέντρα.
Μεταξύ των χωριών Σιγρίου, Ερεσού και Άντισσας βρίσκεται το περίφημο απολιθωμένο δάσος, το οποίο θάφτηκε κάτω από τη λάβα ηφαιστείου χιλιάδες χρόνια πριν.
Οι κόλποι της Γέρας και της Καλλονής χαρακτηρίζονται από εξαιρετικά στενή είσοδο, ώστε μοιάζουν με λιμνοθάλασσες και θεωρούνται πλούσιοι ψαρότοποι.
Διοικητικά, η Λέσβος αποτελεί μαζί με τη Λήμνο και τον Άγιο Ευστράτιο το νομό Λέσβου με πρωτεύουσα τη Μυτιλήνη, χτισμένη στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού
Πρόκειται για μία όμορφη και σύγχρονη πόλη που αποτελεί το διοικητικό, εμπορικό και πνευματικό κέντρο του νησιού.
Η Λέσβος θεωρείται επίσης πατρίδα του ούζου λόγω της εκτεταμένης ενασχόλησης των κατοίκων με την ποτοποϊία.
Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Λέσβου
Ιστορία
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές η Λέσβος είχε κατοικηθεί από τους προϊστορικούς χρόνους.
Υπήρξε σημαντική ναυτική δύναμη και γνώρισε μεγάλη ακμή στα γράμματα και στις τέχνες κατά τον 7ο και 6ο π.Χ. αιώνα.
Η Λέσβος αποτελεί την πατρίδα σπουδαίων ποιητών, μουσικών, ιστορικών και φιλοσόφων της αρχαιότητας όπως του Θεοφράστου, της Σαπφούς, του Τερπάνδρου, του Αλκαίου, του Αρίωνος, του Ξενοφάνους, του Πιττακού και του Ελλανίκου.
Υπήρξε επίσης η γενέτειρα του μεγάλου ζωγράφου Ιακωβίδη καθώς και του γνωστού νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη.
Ως πρώτος ηγεμόνας της Λέσβου θεωρείται ο Μάκαρ, ο οποίος έδωσε το όνομα του γαμπρού του στο νησί.
Τότε δημιουργήθηκαν και οι πρώτες 5 μεγάλες πόλεις, που πήραν την ονομασία τους από τα παιδιά του Μάκαρα.
Πρόκειται για τη Μυτιλήνη, την Άντισσα, τη Μήθυμνα, την Αρίσβη και την Ερεσό (όνομα του γιού του Μάκαρα).
Ευρήματα αποδεικνύουν ότι το νησί είχε αναπτύξει αξιόλογο πολιτισμό κατά τη νεολιθική και εποχή του ορειχάλκου περίοδο, καθώς και ότι ο πολιτισμός ήταν αισθητά επηρεασμένος από την Τροία.
Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, η Λέσβος υπήρξε το «μήλον της έριδος» ανάμεσα σε Αθηναίους και Σπαρτιάτες, με αποτέλεσμα πότε να ανήκει στους μεν και πότε στους δε.
Αργότερα, οι Λέσβιοι συμμάχησαν με τον Μέγα Αλέξανδρο και το 88 π.Χ. γνώρισαν την υποταγή από τους Ρωμαίους.
Το νησί γνώρισε μεγάλη ευημερία κατά τους Βυζαντινούς χρόνους.
Μετά όμως την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204, ήλθε στην κυριαρχία του Βαλδουίνου Α΄.
Απελευθερώθηκε για μερικά χρόνια και στη συνέχεια, έπεσε στα χέρια των Γενουατών για 107 χρόνια.
Η Λέσβος καταλήφθηκε από τους Τούρκους το 1462 και απελευθερώθηκε το 1912, χάρη στο ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη μετά πολλά χρόνια αγώνων και δεινών.
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922, χιλιάδες ξεριζωμένοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο νησί.
Το 1923, με τη Συνθήκη της Λωζάννης, ενοποιήθηκε με την Ελλάδα.