Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Λήμνου
Γεωγραφία
Η Λήμνος αποτελεί το όγδοο σε μέγεθος Ελληνικό νησί, με έκταση 438 τετραγωνικών χιλιομέτρων και ακτογραμμή 259 χιλιομέτρων περίπου.
Βρίσκεται στο Βόρειο Αιγαίο ανάμεσα στη Λέσβο, τον Άγιο Ευστράτιο και τη Σαμοθράκη.
Πρόκειται για ένα ηφαιστειογενές νησί με πεδινές εκτάσεις.
Στα βορειοδυτικά βρίσκεται ο λόφος Σκοπιά με ύψος 430 μέτρων.
Η Λήμνος χαρακτηρίζεται από έντονα διαμελισμένες ακτές και δύο μεγάλους, βαθείς κόλπους: του Μούδρου και του Πουρνιά, που σχεδόν τη χωρίζουν στη μέση.
Πρωτεύουσα και κυριότερο λιμάνι του νησιού είναι η Μύρινα, που οφείλει την ονομασία της στη σύζυγο του πρώτου βασιλιά του νησιού, Θόαντα.
Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Λήμνου
Ιστορία
Η ονομασία του νησιού θεωρείται μάλλον φοινικικής προέλευσης και σημαίνει λευκή, λαμπερή.
Σύμφωνα με άλλες εκδοχές το όνομα του νησιού προέρχεται από την ομηρική λέξη «Λήιον», που προσδιορίζει τον αγρό, το σπαρμένο χωράφι.
Κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «Αιθάλεια» και σημαντικότερη πόλη της υπήρξε η Ηφαίστεια, που η ονομασία οφείλεται στο θεό Ήφαιστο, στην οποία λατρευόταν.
Συγκεκριμένα η μυθολογία αναφέρει ότι ο Ήφαιστος ενεπλάκη σε αψιμαχία με τον Δία, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να τον εκσφενδονίσει από τον Όλυμπο.
Ο Ήφαιστος μετά την πτώση του μετά από μέρες προσγειώθηκε στη Λήμνο.
Οι κάτοικοι του νησιού τον περιποιήθηκαν και ο θεός για να τους ευχαριστήσει, έστησε ένα εργαστήρι μεταλλουργίας, όπου και κατασκεύαζε διάφορα αντικείμενα.
Άλλες ονομασίες που είχαν κατά καιρούς δοθεί στο νησί ήταν Ανεμόεσσα, Δίπολις και Ηφαιστεία Νήσος.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, πρώτος βασιλιάς της Λήμνου, υπήρξε ο Θόας, ο οποίος είχε παντρευτεί τη Μυρίνα, την κόρη του βασιλιά της Ιωλκού.
Επί της βασιλείας του, οι γυναίκες με αρχηγό την κόρη του, την Υψιπύλη, ξεσηκώθηκαν κατά των αντρών που τις παραμελούσαν.
Έτσι, αφού πρώτα τους μέθυσαν, τους σκότωσαν όλους εκτός από τον Θόαντα.
Αργότερα οι γυναίκες της Λήμνου που συνδέθηκαν και με το μύθο των αμαζόνων, ενώθηκαν με τους Αργοναύτες, οι οποίοι κατά την επιστροφή τους από την Κολχίδα σταμάτησαν στο νησί.
Μάλιστα η Υψιπύλη παντρεύτηκε τον Ιάσονα.
Από την ένωση των γυναικών της Λήμνου με τους Αργοναύτες γεννήθηκαν οι Μινύες.
Σύμφωνα πάντα με ιστορικές έρευνες το νησί είχε κατοικηθεί από τη Νεολιθική περίοδο, ενώ μεγάλη ακμή γνώρισε κατά την εποχή του Χαλκού.
Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Λήμνου
Στους Περσικούς πολέμους κατακτήθηκε από τους Πέρσες.
Το 512 π.Χ. έγινε μέλος της Αθηναϊκής συμμαχίας, στη συνέχεια υποτάχθηκε στους Μακεδόνες και τέλος το 168 π.Χ. στους Ρωμαίους.
Κατά τη Βυζαντινή εποχή το νησί είχε αποκτήσει μεγάλη στρατηγική σημασία, λόγω της θέσης της στην είσοδο των Στενών του Βοσπόρου.
Στη συνέχεια το 267 μ.Χ. καταστράφηκε από τους Γότθους, ενώ πολύ αργότερα δέχθηκε τις λεηλασίες των πειρατών, τους οποίους τελικά το 924 μ.Χ. καταδίωξε ο Βυζαντινός στόλος.
Κατά την εποχή της Ενετοκρατίας το νησί γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση.
Ακολούθησε η κατάληψη από τους Τούρκους το 1458.
Στην Ελληνική επανάσταση οι Λημνιοί αγωνίστηκαν με 15 δικά τους πλοία.
Το νησί απελευθερώθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1912, όταν ο ναύαρχος Κουντουριώτης κατέπλευσε στο λιμάνι του Μούδρου και εξουδετέρωσε την τουρκική φρουρά.
Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, η Λήμνος χρησίμευσε ως βάση του Ελληνικού ναυτικού και στις 3 Ιανουαρίου 1913, έγινε η θριαμβευτική ναυμαχία της Λήμνου.
Σημαντική υπήρξε επίσης η προσφορά των κατοίκων της Λήμνου στους αγώνες της Εθνικής Αντίστασης ενάντια τους Γερμανούς κατακτητές.