Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Μυκόνου
Γεωγραφία
Η Μύκονος βρίσκεται σε απόσταση 94 ναυτικών μιλίων νοτιοανατολικά του Πειραιά και συνορεύει με τη Δήλο, τη Ρήνεια, την Τήνο και τη Νάξο.
Έχει έκταση 106 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μήκος ακτών 89 χιλιόμετρα.
Το έδαφος του νησιού χαρακτηρίζεται βραχώδες, ενώ οι ακτές σχηματίζουν απάνεμους κολπίσκους και όρμους με πλούσιες και όμορφες αμμουδιές.
Οι πιο γνωστοί από αυτούς είναι της Χώρας, του Ορνού και του Πανόρμου.
Ψηλότερες κορυφές είναι αυτές του Προφήτη Ηλία και της Άνω Μεράς με ύψος 341 μέτρων.
Η Μύκονος περιβάλλεται από μικρές και ακατοίκητες βραχονησίδες όπως το Μαρμαρονήσι, το Τραγονήσι και τα Πρασονήσια.
Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Μυκόνου
Ιστορία
Η μυθολογία υποστηρίζει ότι η ονομασία του νησιού οφείλεται στον Μύκονο, γιό του ημίθεου Ανίου του Καρυστού.
Στο κάστρο της Χώρας έχουν εντοπιστεί ίχνη Κυκλαδικού πολιτισμού, ενώ στη θέση Ληνό σώζονται απομεινάρια τείχους και ερείπια δύο πύργων κλασικής εποχής.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές ως πρώτοι κάτοικοι της Μυκόνου θεωρούνται οι Κάρες.
Ακολούθησαν οι Φοίνικες, οι Κρήτες και τέλος (γύρω στα 1000 π.Χ.) οι Ίωνες.
Μετά το τέλος των Περσικών πολέμων η Μύκονος έγινε μέλος της Α΄Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Επηρεάστηκε έντονα από τη γειτονική της Δήλο, της οποίας τη μοίρα ακολούθησε μέχρι την καταστροφή από το Μιθριδάτη.
Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, το νησί αποτέλεσε τμήμα του νομού Αχαΐας και αργότερα υπήχθη στο «Θέμα των Νήσων».
Το 1204, κατά την περίοδο της Ενετοκρτατίας, η Μύκονος και η Τήνος παραδόθηκαν στους αδελφούς Γκίζι.
Ακολουθώντας τη μοίρα των υπόλοιπων νησιών του Αιγαίου, το 1537 λεηλατήθηκε από τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα.
Το 1615 ιδρύθηκε το «κοινό των Μυκονίων» και έτσι το νησί απέκτησε το προνόμιο της αυτοδιοίκησης.
Κατά την Οθωμανική περίοδο υπήχθη στη δικαιοδοσία του Καπουδάν Πασά, οπότε αυτοδιοικήθηκε από Τούρκους και Ενετούς.
Στα 1718 οι τελευταίοι αποχώρησαν οριστικά από το νησί.
Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Μυκόνου
Οι Μυκονιάτες, ως έμπειροι και άριστοι ναυτικοί, επιδόθηκαν με επιτυχία στη ναυτιλία και στο εμπόριο, ενώ συμμετείχαν ενεργά στην εξέγερση των νησιών (Ορλωφικά) κατά τη χρονική περίοδο 1770 – 74.
Στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, συμμετείχαν ενεργά στον απελευθερωτικό αγώνα, καθοδηγούμενοι από τη μεγάλη ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους, γόνο επιφανούς αριστοκρατικής οικογένειας, μεγαλωμένη στην Τεργέστη.
Όταν το 1822 οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στο νησί, οι κάτοικοι με αρχηγό την Μαντώ Μαυρογένους, τους απέκρουσαν.
Το 1830 η Μύκονος και τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων ενσωματώθηκαν στο νεοσύστατο, ελεύθερο Ελληνικό κράτος.