Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Παξών
Γεωγραφία
Οι Παξοί βρίσκονται στα δυτικά των ακτών της Ηπείρου, ακριβώς απέναντι από την Πάργα και σε απόσταση 7 ναυτικών μιλίων νότια της Κέρκυρας.
Το νησί έχει έκταση 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων και ακτογραμμή 46 περίπου χιλιομέτρων.
Σε αυτό το μικροσκοπικό νησί, έχει συσσωρευθεί άφθονη φυσική ομορφιά : γαλήνιοι κολπίσκοι με πεντακάθαρη κρυστάλλινη θάλασσα, απομονωμένα ακρογιάλια, καταπράσινοι λόφοι, θαλάσσιες σπηλιές, επιβλητικοί βράχοι, μαγευτικά ηλιοβασιλέματα.
Οι ανατολικές ακτές του νησιού χαρακτηρίζονται ομαλές, ενώ οι δυτικές απότομες να σχηματίζουν σπήλαια, γκρεμούς και αψίδες.
Πρωτεύουσα, λιμάνι και εμπορικό κέντρο των Παξών είναι η γοητευτική πόλη του Γαΐου, που προστατεύεται από δύο μικρές νησίδες: τον Άγιο Νικόλαο και την Παναγία.
Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Παξών
Ιστορία
Πολλές είναι οι εκδοχές που επικρατούν σχετικά με την προέλευση του ονόματος του νησιού.
Η πρώτη ανήκει στο Στράβωνα και υποστηρίζει ότι η ονομασία «Παξοί» οφείλεται στη φοινικική λέξη «πακς» που σημαίνει γεωμετρικό τραπέζιο, δηλαδή νησί τραπεζοειδούς σχήματος, όπως φαίνεται από τη θάλασσα.
Ο Μητροπολίτης Παραμυθιάς Αθηναγόρας αιτιολογεί το όνομα Παξοί από τις πλάκες που έβγαιναν στο νησί και γινόταν εξαγωγή αυτών (παξ = πλάκα).
Η ιστορία των Παξών είναι στενά συνδεδεμένη με αυτή της γειτονικής Κέρκυρας.
Μάλιστα, η μυθολογία υποστηρίζει ότι οι Παξοί και η αντικρινή Κέρκυρα υπήρξαν ενωμένα και χωρίστηκαν από την τρίαινα του Ποσειδώνα, του θεού της θάλασσας.
Με το χτύπημα όμως ο θεός έχασε την τρίαινά του, την οποία βρήκαν οι κάτοικοι και τη χρησιμοποίησαν ως έμβλημά τους.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ως πρώτοι κάτοικοι του νησιού θεωρούνταν οι Φοίνικες.
Επίσης στα κείμενα αρχαίων συγγραφέων αναφέρεται η συμμετοχή των Παξών στις ναυμαχίες των Κερκυραίων με τους Ιλλυρίους, το 229 π.Χ.
Ο αρχαιότερος οικισμός του νησιού υπήρξε ο Οζιάς, όπου σώζονται μέχρι σήμερα ερείπια παλαιοχριστιανικών εκκλησιών.
Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Παξών
Στις αρχές του 13ου αιώνα οι Παξοί περιήλθαν στην κυριαρχία των Ανδηγαυών.
Οι Ενετοί κυριάρχησαν στο νησί το 1386 και αυτό κράτησε για 4 περίπου αιώνες.
Κατά το διάστημα αυτό χτίστηκε το κάστρο του Αγίου Νικολάου στο ομώνυμο νησάκι και τότε αναπτύχθηκε και η καλλιέργεια της ελιάς που μέχρι σήμερα αποτελεί το βασικό προϊόν των Παξών.
Το 1537, μία ιστορική ναυμαχία έγινε στη θαλάσσια περιοχή προ των Παξών, μεταξύ Τούρκων και του συμμαχικού στόλου Ισπανών, Ενετών και Πάπα.
Τα τουρκικά πλοία βυθίστηκαν όλα.
Ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα θέλοντας να εκδικηθεί για το κακό αυτό, αποφάσισε να πολιορκήσει την Κέρκυρα και στη συνέχεια τους Παξούς.
Έτσι το νησί λεηλατήθηκε από άκρη σε άκρη με αποτέλεσμα να ερημωθεί.
Στη συνέχεια το 1571, ο Τουρκικός στόλος με επικεφαλής το ναύαρχο Λουτσαλή Πασά, λεηλάτησε και πάλι το νησί, σφάζοντας τους εναπομείναντες κατοίκους του.
Όσοι από αυτούς διασώθηκαν, κατέφυγαν στα Διαπόντια νησιά όπου και εγκαταστάθηκαν.
Το 1797, έπειτα από 411 χρόνια κατοχής, οι Ενετοί παρέδωσαν τους Παξούς στους Δημοκρατικούς Γάλλους.
Η Γαλλική κατοχή κράτησε περίπου 2 χρόνια.
Ύστερα από τρίμηνη πολιορκία το 1799, η Κέρκυρα καταλήφθηκε από τους Ρωσότουρκους.
Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Παξών
Η «Επτανήσιος Πολιτεία» ιδρύθηκε το 1800.
Σε αυτήν φυσικά συμπεριλαμβάνονταν και οι Παξοί υπό την επικυριαρχία της Τουρκίας και κάτω από την προστασία της Ρωσίας.
Το νησί παραχωρήθηκε στους αυτοκρατορικούς Γάλλους το 1807 και η κατοχή αυτή κράτησε έως το 1814, οπότε παραχωρήθηκε στους Άγγλους.
Κατά το 1817, ιδρύθηκε το «Ηνωμένο Κράτος των Ιονίων Νήσων», υπό την Αγγλική προστασία.
Στην επανάσταση του 1821, οι κάτοικοι των Παξών συμμετείχαν ενεργά στον απελευθερωτικό αγώνα.
Τέλος το 1864, οι Παξοί, όπως εξάλλου και όλα τα νησιά του Ιονίου, ενώθηκαν με την υπόλοιπη Ελλάδα.