Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Σκιάθου
Γεωγραφία
Νησί με πραγματικά μαγευτική φύση και πλούσια πευκοδάση που φθάνουν μέχρι τις χρυσαφένιες αμμουδιές.
Η θάλασσα σμαραγδένια, διάφανη και πεντακάθαρη, σε πολλά σημεία της έχει έντονη απόχρωση του πράσινου.
Η Σκιάθος έχει χαρακτηριστεί ως τοπίο εθνικής αξίας χάρη στις μαγευτικές ακτές της, την πλούσια βλάστησή της, τα γραφικά μονοπάτια της και τα ιστορικά αξιοθέατά της.
Βρίσκεται στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Σποράδων, στα βορειοανατολικά της Εύβοιας και στα ανατολικά της Πηλειορίτικης ακτής της Μαγνησίας.
Έχει έκταση 48 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μήκος ακτών 44 χιλιόμετρα.
Στη Σκιάθο ανήκουν επίσης οι γειτονικές ακατοίκητες νησίδες όπως ο Τσουγκριάς, το Τσουγκριάκι, το Ασπρονήσι, ο Μαραγκός και ο Άρκος.
Ο Τσουγκριάς, το μεγαλύτερο από αυτά με έκταση 1,14 τετραγωνικών χιλιομέτρων, είναι αναμφίβολα το πιο γνωστό και αποτελεί προστατευμένο υδροβιότοπο και σημαντικό καταφύγιο για πουλιά.
Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Σκιάθου
Ιστορία
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές ως πρώτοι κάτοικοι της Σκιάθου θεωρούνταν οι Πελασγοί και πιθανώς οι Κάρες και οι Χαλκιδείς που ακολούθησαν αργότερα.
Η Σκιάθος έλαβε μέρος στους Περσικούς πολέμους, ως μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, στα 404 π.Χ., οπότε οι Αθηναίοι γνώρισαν την ήττα από τους Σπαρτιάτες, η Σκιάθος πέρασε στα χέρια της Σπάρτης.
Όταν το 378 π.Χ. η Αθήνα σύστησε στην Β’ Αθηναϊκή Συμμαχία με σκοπό να αντικρούσει τις επεκτατικές τάσεις των Σπαρτιατών, η Σκιάθος τάχθηκε πάλι στο πλευρό της, όπου και παρέμεινε για 40 χρόνια περίπου.
Γύρω στα 338 π.Χ. περιήλθε στη δύναμη των Μακεδόνων, οι οποίοι εγκατέστησαν ολιγαρχικό πολίτευμα και έτσι το νησί παρέμεινε ανενόχλητο για πολλά χρόνια.
Αργότερα κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας ο χριστιανισμός διαδόθηκε στο νησί.
Γεωγραφικό & Ιστορικό Περίγραμμα Σκιάθου
Το 1204 π.Χ., οπότε καταλύθηκε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία από τους Φράγκους, τα νησιά του Αιγαίου δόθηκαν στους Ενετούς.
Μαζί με αυτά, η Σκιάθος και η Σκόπελος καταλήφθηκαν από τους Βενετούς Ανδρέα και Ιερεμία Γκίζι.
Οι τελευταίοι έχτισαν το Μπούρτζι, ένα νέο μεγάλο κάστρο στο λιμάνι του νησιού, για την ασφάλεια της πόλης που χρησίμευσε και ως κατοικία τους.
Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1276, ο Βυζαντινός στόλος τους έδιωξε από τις Βόρειες Σποράδες, με αποτέλεσμα η Σκιάθος να παραμείνει στη Βυζαντινή κυριαρχία, μέχρι το 1453.
Εκείνη την εποχή μάστιζαν το Αιγαίο οι αλλεπάλληλες πειρατικές επιδρομές.
Όταν το 1453 οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, οι Σκιαθίτες προτίμησαν την Ενετική κατοχή, προκειμένου να προστατευθούν από τους Τούρκους.
Έτσι άρχισε η Β΄ Ενετοκρατική περίοδος για τη Σκιάθο που κράτησε έως το 1538.
Τη χρονιά εκείνη τη Σκιάθο κατέλαβαν οι Τούρκοι.
Οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν σε απόρθητο σημείο στη βορειοδυτική άκρη του νησιού, το οποίο οχύρωσαν με κάστρο.
Απελευθερώθηκε μαζί με τα άλλα νησιά το 1830 οπότε και εντάχθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.
Η σημερινή πόλη βρίσκεται χτισμένη πάνω σε ερείπια της αρχαίας Σκιάθου.
Κατοικήθηκε μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους και μετά την προσάρτηση του νησιού στο Ελληνικό κράτος.