Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Νάξου
Γεωγραφία
Η Νάξος αποτελεί το μεγαλύτερο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων και συνορεύει με πολλά από τα νησιά του συμπλέγματος.
Συγκεκριμένα στα δυτικά της βρίσκεται η Πάρος, στα βόρεια η Μύκονος και η Δήλος, ενώ στα νότια και στα ανατολικά οι Μικρές Κυκλάδες.
Με έκταση 428 τετραγωνικών χιλιομέτρων, χαρακτηρίζεται από ελλειψοειδές σχήμα, με ψηλότερα βουνά τον Ζα (1004 μέτρα) και το Φανάρι (908 μέτρα).
Το νησί έχει πολλά υπόγεια ρεύματα που τροφοδοτούν πηγές και πηγάδια, με αποτέλεσμα να έχει άφθονα νερά και πυκνή βλάστηση.
Το στοιχείο αυτό σε συνδυασμό με το εύφορο έδαφός της, εξασφαλίζουν στο νησί μεγάλη επάρκεια γεωργικών προϊόντων.
Επίσης το μάρμαρο της Νάξου ήταν γνωστό από την αρχαιότητα και συναγωνιζόταν αυτό της Πάρου.
Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Νάξου
Ιστορία
Η μυθολογία υποστηρίζει ότι ο Δίας ο πατέρας των θεών γεννήθηκε στην Κρήτη, αλλά μεγάλωσε στη Νάξο.
Ο Διόνυσος επίσης γεννήθηκε από το μηρό του πατέρα του Δία στη Νάξο.
Στη συνέχεια παραδόθηκε στις τοπικές νύμφες, οι οποίες φρόντισαν για την ανατροφή του.
Εδώ παντρεύτηκε την Αριάδνη, μετά που την εγκατέλειψε ο Θησέας.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές η Νάξος είχε κατοικηθεί από την 4η π.Χ. χιλιετία.
Ως πρώτοι κάτοικοι του νησιού αναφέρονται οι Θράκες και οι Πελασγοί.
Ακολούθησαν οι Κάρες από τη Μικρά Ασία, με αρχηγό το Νάξο, στον οποίο οφείλεται και η ονομασία του νησιού.
Μία από τις αρχαιότερες μαρτυρίες όχι μόνο στη Νάξο αλλά και σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο, εντοπίστηκε στη Στελίδα,
όπου υπήρχαν εργαστήρια επεξεργασίας πυρόλιθου, της Μέσης και Ανώτερης Παλαιολιθικής εποχής.
Η Νάξος υπήρξε επίσης πολύ σημαντικό κέντρο του Κυκλαδικού πολιτισμού.
Συγκεκριμένα στη θέση «Κορφάρι των Αμυγδαλιών» κοντά στην Πάνορμο, ανασκάφηκαν ίχνη Κυκλαδικού οικισμού.
Οικισμός επίσης με λιθόκτιστα σπίτια ανακαλύφθηκε και τη Γρόττα.
Τα πιο αντιπροσωπευτικά όμως ευρήματα της εποχής αυτής αποτελούν τα περίφημα Κυκλαδικά ειδώλια.
Κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων, οι κάτοικοι της Νάξου πολέμησαν στο πλευρό των υπολοίπων Ελλήνων στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές.
Το 41 π.Χ. το νησί υποτάχθηκε στους Ρωμαίους.
Γεωγραφικό και Ιστορικό Περίγραμμα Νάξου
Κατά τη Βυζαντινή περίοδο είχε συμπεριληφθεί στο «θέμα του Αιγαίου», με αποτέλεσμα να δεχθεί πολλές πειρατικές επιδρομές, οι οποίες συνεχίζονταν κατά τα χρόνια της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας.
Οι κάτοικοι της Νάξου εξεγέρθηκαν πολλές φορές κατά των κατακτητών.
Το 1207 ο Μάρκος Σανούδος αποβιβάστηκε στον όρμο της Αγιασσού, πολιόρκησε και κατέκτησε το νησί μαζί με ακόμη 18 από τα νησιά του Αιγαίου.
Έτσι ιδρύθηκε το «Δουκάτο του Αιγαίου» με έδρα τη Νάξο και επέβαλε τη φεουδαρχία.
Η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε από το λόφο του Απαλίρου στη θέση της σημερινής Χώρας, ενώ στο λόφο που αποτελεί τη φυσική ακρόπολη της πόλης δομήθηκε το Κάστρο της Χώρας.
Στη συνέχεια το 1537, η Νάξος ακολουθώντας τη μοίρα των περισσοτέρων νησιών του Αιγαίου, κατελήφθη από τον Τούρκο ναύαρχο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα.
Τον Δεκέμβριο του 1820 ορκίστηκαν οι πρώτοι Φιλικοί στο νησί και κήρυξαν την Επανάσταση το 1821.
Η Νάξος παρέμεινε υπόδουλη στους Τούρκους έως το 1829 οπότε ενσωματώθηκε στο Ελληνικό κράτος.