Κάρπαθος Παραδόσεις – Ιστορία
ΚΑΡΠΑΘΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
Η Κάρπαθος είναι ένα νησί πολύ πλούσιο σε ιστορία, παραδόσεις, λαϊκό πολιτισμό, ήθη και έθιμα τα οποία οι κάτοικοι διαφυλάσσουν και διατηρούν μέχρι σήμερα με μεγάλο σεβασμό.
Πολλές είναι οι εκδηλώσεις και τα πανηγύρια που τελούνται στο νησί και έχουν έντονο τοπικό χαρακτήρα.
Πολύ κέφι επικρατεί στο καρναβάλι με αποκορύφωμά του το λαϊκό δικαστήριο την Καθαρή Δευτέρα.
Άλλες ευκαιρίες για να γνωρίσετε το παραδοσιακό γλέντι είναι το άνοιγμα των κρασιών, το έθιμο του Κλήδονα στα τέλη Ιουνίου, του Σωτήρος, του Αγίου Παντελεήμονα και διάφορα άλλα τοπικά πανηγύρια όπου μαζεύεται κόσμος από όλο το νησί.
Αξίζει να αναφερθεί επίσης ο πατροπαράδοτος γάμος όπου οι ετοιμασίες διαρκούν μία εβδομάδα.
Όλες αυτές οι τοπικές εκδηλώσεις συνοδεύονται πάντα με παραδοσιακά μουσικά όργανα όπως η λύρα, η τσαμπούνα, το λαούτο και το βιολί.
Εξάλλου σε πολλά χωριά της Καρπάθου υπάρχουν άνθρωποι που κατασκευάζουν οι ίδιοι τα μουσικά αυτά με πολύ μεράκι και φυσικά οι περισσότεροι από αυτούς είναι οργανοπαίχτες.
Κάρπαθος Παραδόσεις – Ιστορία
ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
Κατά τις διακοπές σας στην όμορφη Κάρπαθο μην παραλείψετε να δοκιμάσετε κάποια από τα εκλεκτά πιάτα της τοπικής κουζίνας.
Από αυτά την πρωτοκαθεδρία κατέχουν οι μακαρούνες και οι χυλοπίτες συνοδευόμενες από εξαιρετικό ντόπιο κρασί.
Πολύ νόστιμες είναι επίσης οι κουλούρες, οι πίτες, το κρίθαμο και οι μικρές κολυμπητές ελίτσες.
Από τα τοπικά γλυκά ξεχωρίζουν ο μπακλαβάς, οι λουκουμάδες και φυσικά το σουσαμόμελο που προσφέρεται κυρίως σε γάμους.
Κάρπαθος Παραδόσεις – Ιστορία
ΙΣΤΟΡΙΑ
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές η Κάρπαθος πρωτοκατοικήθηκε από τους Κάρες κατά τη Νεολιθική περίοδο (4000 – 3000 π.Χ.).
Γύρω στο 2000 π.Χ. ακολούθησαν Μινωίτες άποικοι, οπότε το νησί γνώρισε μεγάλη ακμή.
Στη συνέχεια ήλθαν οι Μυκηναίοι, οι Φοίνικες και περί το 1000 π.Χ. οι Δωριείς.
Οι τελευταίοι έφεραν μεγάλη άνθηση στην Κάρπαθο και την περίοδο εκείνη χτίστηκαν τέσσερεις οχυρωμένες πόλεις, οπότε το νησί είχε ονομαστεί Τετράπολις.
Οι πόλεις αυτές ήταν το Ποτίδαιο, η Αρκεσία, η Βρυκούς και η Νίσυρος μία μικρή νησίδα στο βόρειο τμήμα του νησιού.
Η Κάρπαθος το 478 π.Χ. συμμετείχε ενεργά στην Α΄Αθηναϊκή Συμμαχία.
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο το νησί αποτέλεσε τμήμα της Ρωμαϊκής επαρχίας με πρωτεύουσα τη Ρόδο.
Τα χρόνια εκείνα η Κάρπαθος απέκτησε μεγάλη στρατηγική σημασία, καθώς αποτελούσε ένα από τους μεγαλύτερους ναύσταθμους της Ρώμης στη Μεσόγειο.
Στη Βυζαντινή περίοδο όμως γνώρισε πολλά δεινά και καταστροφές εξαιτίας των πειρατικών επιδρομών.
Μετά την κατάλυση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους Φράγκους αποτέλεσε τμήμα της ηγεμονίας του Λέοντα Γαβαλά.
Το 1206 κυριάρχησαν στην Κάρπαθο οι Γενοβέζοι και αργότερα οι Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη που κατείχαν και τη Ρόδο.
Στη συνέχεια το νησί κατέλαβαν οι Τούρκοι με αρχηγό τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, ενώ το 1821 οι κάτοικοι συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα της απελευθέρωσης.
Το 1912 ακολούθησε η Ιταλική κατοχή ενώ το 1944 οι Καρπάθιοι επαναστάτησαν κατά των Ιταλών.
Το νησί ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος στις 7 Μαρτίου 1948 μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.