Κρήτη Ιστορία
Η προέλευση της ονομασίας του νησιού δεν έχει καθορισθεί με βεβαιότητα καθώς υπάρχουν διάφορες αντικρουόμενες εκδοχές.
Σύμφωνα με ιστορικές αναφορές η μία από τις Εσπερίδες λεγόταν Κρήτη, όπως και μία από τις νύμφες που παντρεύτηκε ο Δίας ο Άμμων.
Πιθανολογείται όμως ότι η ονομασία μπορεί να οφείλεται στο γιό του Δία και της νύμφης Ίδας που λεγόταν Κρης.
Εξάλλου και το ψηλότερο βουνό της Κρήτης (Ίδη) κατέχει το όνομα της μητέρας του.
Ξεχωριστή θέση κρατά το νησί στην Ελληνική μυθολογία, καθώς αποτελεί τη γενέτειρα του Δία, πατέρα των θεών και των ανθρώπων.
Οι αρχαιολογικές έρευνες βεβαιώνουν την ύπαρξη ζωής στην Κρήτη από την 6η χιλιετία π.Χ. (νεολιθική εποχή 6.000 – 2.600 π.Χ.).
Κρήτη Ιστορία
Ακολούθησε ο Μινωικός πολιτισμός ο οποίος ακμάζει και παρακμάζει σε χρονική περίοδο 1500 ετών, που ονομάστηκε Μινωική Εποχή (2600 -1100 π.Χ.).
Το 1900 π.Χ. περίπου η Κρήτη γνώρισε μεγάλη ακμή οπότε κτίστηκαν και τα πρώτα ανάκτορα στην Κνωσό, στη Φαιστό, στα Μάλια, στις Αρχάνες, στη Ζάκρο και στην Κυδωνία.
Όμως η περίοδος ακμής για το Μινωικό πολιτισμό υπήρξε το χρονικό διάστημα μεταξύ 1700 και 1450 π.Χ.
Στα τέλη της περιόδου αυτής έγινε η μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας, που προκάλεσε σημαντικές καταστροφές στην Κρήτη.
Ακολούθησε η εισβολή των Αχαιών και στη συνέχεια η κατάληψη της Κρήτης από τους Δωριείς, το 1.100 π.Χ.
Κρήτη Ιστορία
Μετά τον 500 π.Χ. το νησί γνώρισε παρακμή και κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο έπεσε σε αφάνεια.
Στη συνέχεια το 67 π.Χ. ακολούθησε η κατάκτηση από τους Ρωμαίους οι οποίοι παρέμειναν μέχρι το 330 μ.Χ.
Κατόπιν αποτέλεσε επαρχία του Βυζαντινού κράτους με έδρα τη Γορτυνία, όμως το 824 μ.Χ. κατακτήθηκε από τους Σαρακηνούς οι οποίοι την οργάνωσαν σε ανεξάρτητο αραβικό κράτος, με έδρα το Χάνδακα (το σημερινό Ηράκλειο).
Το 961 μ.Χ. απελευθερώθηκε από το Βυζαντινό στρατηγό και μετέπειτα αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά και έγινε και πάλι Βυζαντινή επαρχία.
Αυτό διάρκεσε μέχρι το 1204 οπότε κατακτήθηκε από τους Βενετούς και άρχισε η περίοδος της Βενετοκρατίας (1204 – 1669).
Κατά το χρονικό διάστημα αυτό, η οικονομία του νησιού σημείωσε μεγάλη πρόοδο, τα γράμματα και οι τέχνες αλματώδη άνθηση.
Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τα έργα της Κρητικής Σχολής ζωγραφικής και αγιογραφίας, καθώς και από την αρχιτεκτονική και το Κρητικό Θέατρο που γνώρισε μεγάλη ακμή τους δύο τελευταίους αιώνες της Βενετοκρατίας.
Το 1669 η Κρήτη έπεσε στα χέρια των Τούρκων.
Ο Χάνδακας έπεσε τελευταίος καθώς κράτησε σθεναρή άμυνα για 21 ολόκληρα χρόνια.
Εξαίρεση αποτέλεσαν τα Σφακιά που παρέμειναν ελεύθερα, πληρώνοντας όμως φόρο υποτελείας στους Τούρκους.
Κατά τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι Κρητικοί άρχισαν τον κλεφτοπόλεμο, οργανώνοντας πολλές επαναστάσεις χωρίς όμως επιτυχία.
Κρήτη Ιστορία
Στη συνέχεια το 1898 με την παρέμβαση των Ευρωπαϊκών δυνάμεων, το νησί ανακηρύχθηκε αυτόνομη «Κρητική Πολιτεία» με ύπατο αρμοστή τον πρίγκηπα Γεώργιο.
Τέλος, η ένωση πραγματοποιήθηκε επίσημα μετά τους Βαλκανικούς πολέμους (1912 – 1913) με την υπογραφή της συνθήκης του Λονδίνου (17 – 30 Μαΐου 1913).
Όμως στις 20 Μαΐου του 1941, οι Γερμανοί έχοντας καταλάβει την ηπειρωτική Ελλάδα, εξαπέλυσαν συντονισμένες αποβατικές επιχειρήσεις από αέρα και θάλασσα με σκοπό την κατάληψη του νησιού.
Αυτό κράτησε έως τις 28 Μαΐου, οπότε σημειώθηκε η Γερμανική απόβαση.
Πρόκειται για τη γνωστή Μάχη της Κρήτης, που αποτέλεσε μία από τις πιο ηρωικές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, όπου μαζί με τους Έλληνες πολέμησαν πολλοί Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες καθώς και μεγάλο τμήμα του άμαχου πληθυσμού.