Πόρος Γεωγραφία – Ιστορία
Γεωγραφία
Μία στενή λωρίδα θάλασσας χωρίζει τον Πόρο από το Γαλατά, την αντικρινή Πελοποννησιακή ακτή της Τροιζηνίας.
Ο Πόρος αποτελείται από δύο μικρότερα νησάκια, τα οποία συνδέονται με μία μικρή διώρυγα.
Πρόκειται για τη Σφαιρία, πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού και την Καλαυρία.
Το νησί χαρακτηρίζεται από πλούσια βλάστηση και ήπιο κλίμα.
Ψηλότερος λόφος του είναι η Βίγλα με υψόμετρο 358 μέτρων.
Γαλατάς
Ακριβώς απέναντι από το λιμάνι του Πόρου, στην Πελοποννησιακή ακτή, βρίσκεται η καταπράσινη κωμόπολη του Γαλατά.
Στα νοτιοανατολικά του εκτείνεται το περίφημο Λεμονοδάσος.
Πρόκειται για ένα λόφο κατάφυτο από λεμονιές, πορτοκαλιές και άφθονα τρεχούμενα νερά.
Ο Γαλατάς συνδέεται με τον Πόρο ακτοπλοϊκά με πυκνά δρομολόγια μικρών σκαφών και φέρι.
Το στενό πέρασμα καλύπτεται σε μόλις 5΄λεπτά.
Η περιοχή θεωρείται πολύ ανεπτυγμένη σε τουριστικό επίπεδο.
Λειτουργεί μεγάλος αριθμός από καταλύματα διαμονής, καταστήματα εστίασης και διασκέδασης.
Πόρος Γεωγραφία – Ιστορία
Ιστορία
Όπως προαναφέρθηκε ο Πόρος από την αρχαιότητα αποτελείτο από δύο νησιά: τη Σφαιρία και την Καλαυρία.
Η τελευταία ήταν η μεγαλύτερη και η ονομασία της ερμηνεύεται ως Καλή Αύρα (Καλαυρία).
Η πρώτη ήταν ένας ηφαιστειογενής βράχος και υπήρξε από τους αρχαίους χρόνους ακατοίκητη.
Το μόνο που υπήρχε στο νησάκι ήταν ο Ναός της Απατουρίας Αθηνάς.
Σε αντίθεση με αυτήν, η περιοχή της Καλαυρίας κατά τους πρωτοελλαδικούς χρόνους φαινόταν κατοικημένη, καθώς έχουν επισημανθεί τρεις οικισμοί της περιόδου εκείνης.
Η προέλευση των κατοίκων της δεν είναι με ακρίβεια γνωστή.
Υπολογίζεται όμως ότι ένα μέρος αυτών προήλθε από την Αίγυπτο, όπως εξάλλου και πολλοί κάτοικοι της Τροιζηνίας και της Αργοναυπλίας, της εποχής εκείνης.
Στα χρόνια που ακολούθησαν έγινε κάθοδος και άλλων φύλων στην περιοχή όπως των Δωριέων και Ιώνων.
Η ίδρυση της Αμφικτυονίας της Καλαυρίας ανάγεται στην Αρχαϊκή και Γεωμετρική εποχή, με έδρα τον Ιερό Ναό του Ποσειδώνα.
Κατά τη πρώιμη Βυζαντινή περίοδο η Καλαυρία και η Τροιζηνία αποτελούσαν τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Λίγα χρόνια μετά τη λεηλασία της Νότιας Ελλάδος από τους Γότθους με αρχηγό τον Αλάριχο, ένας μεγάλος σεισμός κατέστρεψε ότι είχε απομείνει.
Υπολογίζεται ότι τότε πρέπει να βυθίστηκε στη θάλασσα ο οικισμός της Καλαυρίας που βρισκόταν στη Βαγωνιά.
Στον Πόρο δεν αναπτύχθηκε κάποιος μεγάλος οικισμός ή χωριό εξαιτίας των πειρατικών επιδρομών που μάστιζαν το νησί κατά τους Βυζαντινούς χρόνους και στη συνέχεια κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Η Σφαιρία υπολογίζεται ότι πρωτοκατοικήθηκε γύρω στο 1460 από Αρβανίτες προερχόμενους από την Πελοπόννησο, κυνηγημένους από τις ορδές του Σουλτάνου Μωάμεθ Β΄τα ου Πορθητή και του βεζύρη Μαχμούτ.
Έτσι δημιουργήθηκε ο πρώτος οικισμός στη Σφαιρία, το Καστέλι, που είναι η περιοχή γύρω από το σημερινό Ρολόϊ.
Πόρος Γεωγραφία – Ιστορία
Ο Πόρος από το 1688 και καθ’ όλη τη διάρκεια του Ενετοτουρκικού πολέμου υπήρξε ορμητήριο του Ενετού ναυάρχου Μοροζίνι που χρησιμοποιούσε το νησί ως ναύσταθμο για το στόλο του.
Το 1700 πολλοί Έλληνες ήρθαν στον Πόρο και την Ύδρα υπό την πίεση των Τούρκων.
Έτσι διαδόθηκε η Ελληνική γλώσσα στα δύο αυτά νησιά, που μέχρι τότε η ομιλούμενη γλώσσα ήταν η Αρβανίτικη.
Το 1715 έγινε ο δεύτερος εποικισμός στον Πόρο από Αρβανίτες και πάλι.
Ο Πόρος περιήλθε στους Τούρκους το 1718.
Κατά την επανάσταση του 1821 οι κάτοικοί του νησιού βοήθησαν τους Υδραίους και τους Σπετσιώτες στον αγώνα κατά των Τούρκων.
Το 1830 δημιουργήθηκε στον Πόρο ο πρώτος Ελληνικός ναύσταθμος που διατηρήθηκε ως το 1877.