Σίφνος Ιστορία & Παραδόσεις
Ιστορικό Περίγραμμα
Κατά την αρχαιότητα η Σίφνος αναφερόταν ως Ακίς και Μερόπη, αλλά της είχαν δοθεί και οι ονομασίες Σίφανος και Σιφάνα.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ως πρώτοι κάτοικοι του νησιού θεωρούνταν οι Πελασγοί, οι Κάρες και οι Φοίνικες, οι οποίοι ανακάλυψαν τα αργυρωρυχεία και χρυσωρυχεία του.
Αργότερα κατακτήθηκε από τους Κρήτες, που ίδρυσαν την πόλη Μινώα.
Ακολούθησαν οι Ίωνες άποικοι με αρχηγό το Σίφνο, στον οποίο οφείλεται και η σημερινή ονομασία του νησιού.
Οι ανασκαφές που έγιναν, έφεραν στο φως συστάδες τάφων και θεμέλια οικισμών, κυρίως στις περιοχές του Ακρωτηρίου, του Βαθέως και του Πλατύ Γιαλού.
Κατά τους ιστορικούς χρόνους το νησί γνώρισε μεγάλη άνθηση χάρη στα πλούσια μεταλλεία του, όμως αργότερα άρχισε η παρακμή.
Η Σίφνος κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα υπαγόταν στην 29η επαρχία των νήσων.
Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ξεκίνησε η εξάπλωση του Χριστιανισμού στο νησί, δεν έχει εξακριβωθεί.
Το 1204, χρονολογία που σηματοδότησε την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, ο Μάρκος Σανούδος κατέλαβε τη Σίφνο, μαζί με 17 ακόμα νησιά, ιδρύοντας το «Δουκάτο του Αιγαίου».
Στη συνέχεια το 1279 κατακτήθηκε από το Βυζαντινό ναύαρχο Λικάριο και μέχρι το 1307 αποτελούσε Βυζαντινή κτήση.
Κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας και συγκεκριμένα το 1646, η Σίφνος απέκτησε ειδικά προνόμια από τους σουλτάνους Μουράτ Γ΄ και Ιμπραήμ, όπως το δικαίωμα για επισκευή ναών και η αποχή από το παιδομάζωμα.
Σίφνος Ιστορία & Παραδόσεις
Στις αρχές του 17ου αιώνα το νησί υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο.
Το 1797, η Αρχιεπισκοπή Σίφνου ενώθηκε με αυτήν της Μήλου και ορίστηκε έδρα το Κάστρο Σίφνου.
Αργότερα καταλήφθηκε από τους Ρώσους αδελφούς Ορλώφ και στη συνέχεια από τους Τούρκους.
Η Σίφνος συμμετείχε ενεργά στον αγώνα, προσφέροντας πολύτιμη βοήθεια τόσο σε έμψυχο υλικό, όσο και σε χρήματα προερχόμενα από τα μοναστήρια της.
Εξάλλου αρκετοί φιλικοί όπως ο Νικόλαος Γρυπάρης και ο Δημήτριος Λαγός ήταν Σιφνιοί.
Το 1833, κατά την αντιβασιλεία του Όθωνα, το νησί διαιρέθηκε σε 2 δήμους : την Απολλωνία και τον Αρτεμώνα – Κάστρο.
Τότε οι Καμάρες έγιναν το επίσημο λιμάνι του, πράγμα που ισχύει μέχρι και σήμερα.
Οι δύο δήμοι συγχωνεύτηκαν σε ένα το 1836 και πρωτεύουσα ορίστηκε η Απολλωνία.
Τότε πολλοί από τους κατοίκους ξενιτεύτηκαν, καθώς επλήγη σε μεγάλο βαθμό η οικονομία του νησιού.
Στη συνέχεια το 1914 ο ενιαίος δήμος που είχε δημιουργηθεί διασπάστηκε σε 2 κοινότητες : την Απολλωνία και τον Αρτεμώνα.
Η Σίφνος έλαβε ενεργά μέρος και στα πολεμικά γεγονότα του 20ου αιώνα.
Σίφνος Ιστορία & Παραδόσεις
Τοπικές Εκδηλώσεις και Πανηγύρια
Η Σίφνος, όπως άλλωστε και τα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων, είναι ένας τόπος που σέβεται τις πλούσιες τοπικές παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα.
Κατά τη διάρκεια όλου του έτους διοργανώνονται πολλές εκδηλώσεις και θρησκευτικά πανηγύρια, που γιορτάζονται με ιδιαίτερη λαμπρότητα.
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, αναβιώνει στον Αρτεμώνα το παλιό Σιφνέϊκο έθιμο του «Κυρ – Βοριά», ενώ κατά την ημέρα του Πάσχα γίνεται το πατροπαράδοτο «κάψιμο του Ιούδα».
Τα πιο γνωστά από τα θρησκευτικά πανηγύρια που γίνονται στο νησί είναι:
Της Παναγίας του Βουνού στις 24 Μαρτίου
Του Προφήτη Ηλία του Ψηλού και του Τρουλλακιού στις 19 Ιουλίου
Στις 26 Ιουλίου του Αγίου Παντελεήμονος της Χερρονήσου
Του Ταξιάρχη στις 5 Σεπτεμβρίου
Της Παναγίας στις 7 Σεπτεμβρίου
Του Αγίου Νικήτα στις 15 Σεπτεμβρίου
και της Παναγίας του Βουνού στις 21 Νοεμβρίου
Το κορυφαίο όμως θρησκευτικό γεγονός όλων των Κυκλάδων αποτελεί η γιορτή της Αναλήψεως στη Χρυσοπηγή όπου συμμετέχει όλο το νησί και όχι μόνο!!!
Τοπική Κουζίνα
Οι Σιφνιοί είναι ένας πρόσχαρος και εύθυμος λαός που ξέρει να τηρεί τις παραδόσεις ακόμη και στις τοπικές παραδοσιακές γεύσεις.
Εξάλλου όπως είναι γνωστό, ο διάσημος αρχιμάγειρας Νίκος Τσελεμεντές καταγόταν από τα Εξάμπελα της Σίφνου.
Έτσι κατά την παραμονή σας στο νησί μην παραλείψετε να δοκιμάσετε ορισμένες από τις πραγματικά υπέροχες παραδοσιακές γεύσεις της Σιφνέϊκης κουζίνας.
Κάποιες από αυτές είναι οι ρεβυθοκεφτέδες, τα ρεβύθια στο τσουκάλι, η καπαροσαλάτα και τα μπουρέκια.
Δοκιμάστε οπωσδήποτε τα γευστικότατα τυριά όπως την πικάντικη μανούρα, τη χλωρομανούρα και την ξινομυζήθρα.
Τελειώστε το γεύμα σας με μελόπιτα ή και αμυγδαλωτά.