Χίος Γεωγραφία – Ιστορία
Γεωγραφικό Περίγραμμα
Η Χίος βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του Αιγαίου πελάγους, στα νότια της Λέσβου, στα βόρεια της Σάμου και της Ικαρίας καθώς και σε πολύ μικρή απόσταση από τις Μικρασιατικές ακτές.
Συγκεκριμένα απέχει μόλις 3,5 ναυτικά μίλια από τη χερσόνησο της Ερυθραίας στο ύψος του Τσεσμέ, από την οποία χωρίζεται με τον ομώνυμο πορθμό.
Αποτελεί το πέμπτο σε μέγεθος νησί της Ελλάδος, με έκταση 904 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μήκος ακτών 213 χιλιόμετρα.
Χίος Γεωμορφολογία
Το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της Χίου χαρακτηρίζεται μάλλον ορεινό, κυρίως στο βόρειο τμήμα όπου υψώνονται τα όρη Πεληναίο ύψους 1297 μέτρων και Όρος 1186 μέτρων.
Το νησί έχει πλούσια βλάστηση: πευκοδάση και θάμνους στα βουνά, αμπέλια και οπωροφόρα στους κάμπους.
Το κυριότερο και αποκλειστικό προϊόν που παράγει είναι η μαστίχα που καλλιεργείται από τα παλιά χρόνια στα μαστιχοχώρια, στο νότιο τμήμα του.
Παράγει και εξάγει επίσης λάδι, σύκα και κρασί εξαίρετης ποιότητας.
Λειτουργούν ακόμα μονάδες που παρασκευάζουν νοστιμότατα γλυκά κουταλιού.
Χίος Γεωγραφία – Ιστορία
Γειτονικά Νησιά
Ανάμεσα στη Χίο και τις Μικρασιατικές ακτές, βρίσκονται οι νησίδες Οινούσες.
Η μεγαλύτερη και μοναδική κατοικημένη από αυτές είναι η Οινούσα, η οποία συνδέεται ακτοπλοϊκά σε καθημερινή βάση με τη Χίο, από την οποία απέχει 9 ναυτικά μίλια.
Η μικρή ομώνυμη πόλη βρίσκεται στη νότια ακτή του νησιού και κοσμείται από όμορφα πετρόκτιστα σπίτια, αξιόλογες εκκλησίες και Ναυτικό Μουσείο με ενθυμήματα της σημαντικής ναυτικής παράδοσης του νησιού.
Ένα ακόμα σύμπλεγμα νησίδων εκτείνεται στα βορειοδυτικά της Χίου, από τις οποίες η μοναδική που κατοικείται είναι τα Ψαρά, η μεγαλύτερη σε μέγεθος από αυτές.
Ο μοναδικός ομώνυμος οικισμός βρίσκεται στο νότιο τμήμα και είναι αμφιθεατρικά χτισμένος στο μυχό κόλπου Λιμένας.
Στα Ψαρά αξίζει να επισκεφθείτε το σπίτι του αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης Κανάρη, το Παλαιόκαστρο, καθώς και το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου στο βόρειο τμήμα του νησιού.
Χίος Γεωγραφία – Ιστορία
Ιστορικό Περίγραμμα
Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, στη Χίο στάθμευσε ο μυθικός ήρωας της Αργοναυτικής εκστρατείας, Ιάσων, καθώς ταξίδευε προς τη μακρινή Φρυγία.
Πολλές είναι οι ιστορικές αναφορές σχετικά με την προέλευση της ονομασίας του νησιού.
Παλαιότεροι μύθοι υποστηρίζουν ότι το όνομα «Χίος» οφείλεται στη νύμφη Χιόνη, κόρη του Οινοπίωνα, πρώτου βασιλιά του νησιού.
Επίσης ο ιστορικός Ισίδωρος αναφέρει ότι η σημερινή ονομασία δόθηκε από τους Φοίνικες και ότι στη Συριακή γλώσσα σημαίνει μαστίχα.
Αναφέρονται ακόμα οι ονομασίες «Πιτυούσα» χάρη στα πεύκα που υπήρχαν, Μάκρις λόγω του σχήματος του νησιού και Αιθάλεια από την ηφαιστειογενή φύση του.
Η Χίος είχε κατοικηθεί από τα αρχαία χρόνια από Πελασγούς, Κάρες, Λέλεγες και αργότερα από Ίωνες της Αττικής.
Ανέπτυξε σημαντικό πολιτισμό και γνώρισε μεγάλη ακμή κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα.
Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν πως στη Χίο γεννήθηκε ο Όμηρος.
Το νησί υποτάχθηκε στους Πέρσες και απελευθερώθηκε το 479 π.Χ., οπότε έγινε μέλος της Α΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Αργότερα κατακτήθηκε από τους Σπαρτιάτες, στη συνέχεια από Μακεδόνες και τέλος από τους Ρωμαίους.
Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, γνώρισε τα δεινά των πειρατικών επιδρομών.
Ιστορικό Περίγραμμα
Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, καταλήφθηκε από τους Φράγκους ενώ το 1344 πέρασε στην εξουσία των Γενοβέζων, οπότε γνώρισε νέα περίοδο ακμής, χάρη στο εμπόριο της μαστίχας.
Το 1566 κυριεύτηκε από τους Τούρκους.
Στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, οι Χιώτες συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα για την απελευθέρωση.
Στις 30 Μαρτίου 1822, οι Τούρκοι αποβίβασαν στρατεύματα στο νησί, έσφαξαν 30.000 ανθρώπους και αιχμαλώτισαν 40.000 από τους κατοίκους.
Πρόκειται για τη γνωστή «Σφαγή της Χίου» που προκάλεσε θύελλα αγανάκτησης στην Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.
Το αιματηρό αυτό γεγονός ενέπνευσε τον Βίκτωρα Ουγκώ στη συγγραφή του ποιήματός του «Ελληνόπουλα» καθώς και το γνωστό ζωγράφο Ντελακρουά στο συγκλονιστικό πίνακα που σήμερα βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι.
Τέλος η Χίος απελευθερώθηκε μαζί με τα υπόλοιπα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου το Νοέμβριο του 1912.